En wat is die eenheid dan?

Tenminste, ik hoor al zo lang ik mij kan herinneren dat er sprake zou zijn van één Europa. Maar volgens mij is dat toch echt een misvatting. Neem de laatste Eurotop van afgelopen week maar eens als voorbeeld. Een mooi staaltje van “ieder voor zich” en van Rompuy voor ons allen. Die laatste heeft overigens een heel ander Europa voor ogen. Eentje waar meer staatshoofden de afgelopen driehonderd jaar van droomden. Een centraal gezag met daarbij wat tandenloze staten die vooral niet al teveel in hebben te brengen. Zou zo maar het script kunnen zijn van één van de films uit de “Starwars saga”  Oh…….., wacht even. Die film is al gemaakt. (Episode II en III). Misschien dat van Rompuy zijn ideeën over een groot Europa dus uit één van zijn hobby’s heeft gehaald. Neemt niet weg dat we als Nederland gewoon weer de Sjaak zijn, financieel gezien. Zaterdag 9 februari jl. werd de loftromp nog gegeven aan onze zwakste premier ooit die zogenaamd een miljard euro aan korting had veiliggesteld. Maar vandaag wordt al voorzichtig duidelijk dat het toch weer een sigaar uit eigen doos is. Nadat Rutte in eigen land eerst zijn achterban op het gebied van de woningmarkt, ouderenzorg en pensioenen had belazerd, komt het er nu op neer dat via de Europese deal ook de Nederlandse boeren genaaid zijn. Dus die agrariërs die vol hoop bij de vorige verkiezingen overstapte van het CDA naar de VVD weten ook weer waar ze aan toe zijn. Tja en dan heb je nog de diepzinnige opmerking van Rutte’s partijgenote Smit-Kroes, die weer heel anders tegen de Europese begroting aan kijkt. Zij had namelijk gehoopt op 8 miljard extra voor ICT-zaken waarover ze Eurocommissaris is, maar kreeg slechts 1 miljard als speeltje. En dat soort grappen moet je natuurlijk niet met een valse bejaarde uithalen. Vilein gaf ze aan dat Europa niet aan politici over gelaten moet worden. Nogal een boude uitspraak, want ik ken nog een Oostenrijkse kunstschilder die dat ook vond zo’n 75 jaar geleden. Democratie is dus een vies woord in Brussel en de laatste tijd wordt steeds duidelijker wat de Europese commissie daar onder verstaat. In dat licht bezien is de reactie van de Engelsen, die de vorige eeuw ook redelijk alleen stond tegenover een grote tegenstander aan de andere kant van de plas, wel te begrijpen. De speech van premier Cameron, is op dat vlak goed verdedigbaar. Maar niet iedereen was in mineur. De Polen bijvoorbeeld hebben gisteravond de hele avond feest gevierd, terwijl carnaval normaal gesproken niet leeft in dat land. Niet zo gek natuurlijk als je net gehoord hebt dat ondanks het feit dat je de Euro weigert in te voeren, je toch tot 2020 zo’n slordige 106 miljard euro krijgt toegestopt van de Brusselse mastodonten. Verbazing daarom toen ik over die eenheid dacht die zo vaak wordt geroepen als Europa ter sprake komt. Net toen op het journaal bekend werd gemaakt dat Franse havens geblokkeerd worden om Nederlandse vissers te weren. Aan mijn oudere familieleden is het in ieder geval niet meer uit te leggen. Voor de opa en oma’s van mijn kinderen ben ik een plekje aan het zoeken in de tuin om die paar zuurverdiende spaarcentjes te begraven voordat Samson er met zijn tengels aan gaat zitten. Maar dat is weer een heel ander verhaal en daar zal ik later nog wel een blog aan wijden. Want het mag duidelijk zijn dat eenheid in Europa ver te zoeken is, maar dat we op dat vlak in ons eigen landje ook nog voor een uitdaging staan.