Heeft u dat ook wel eens. Dat je een bekende ziet tussen het
winkelend publiek, of zo maar langs rijdend in de straat en dat die persoon dan
zichtbaar moeite doet om je niet te groeten? Het is mij opgevallen dat dit
fenomeen toch vaker voorkomt dan je denkt. Niet alleen bij mij, maar ook op een
verjaardag hoor je wel eens een verhaal van iemand die vertelt dat die verbaasd
dat men genegeerd werd, terwijl duidelijk een waarneming van herkenbaarheid
werd gezien. Vreemd fenomeen toch. Maar niet alleen het voorgaande verhaal komt
voor, maar er zijn ook mensen die als de pet verkeerd staat doodgewoon niet
reageren als iemand “goedemorgen” of goedemiddag” zegt. Soms komt het voor dat
men in gedachte met heel andere dingen bezig is, maar een enkele keer is het toch
echt een vorm van onaangepast gedrag. Beetje tegen het onbeschofte aan. Kan te
maken hebben met de individualisering van de maatschappij. Misschien ook door
een gebrek aan opvoeding. (“Zijn vader was ook een hork”) Of gewoon een
persoonlijkheidsstoornis. Maar ik blijf het boeiend vinden om soms te zien.
Zelf groet ik altijd. Zelfs naar mensen aan wie ik een gegronde hekel heb. Ik
denk dat het namelijk een normale omgangsvorm is om op zijn minst iemand te
begroeten en niet te negeren. Je hoeft er echt niet mee in gesprek als je geen
zin hebt, maar even “hé hallo” zeggen, of op zijn Westlands “Moguhh” doet echt
geen pijn. Kijk, als je als een arrogant persoon geboren bent, dan kan het weerzinwekkend zijn om vriendelijkheid te tonen. Maar in een normale omgeving
zou begroeten de norm moeten zijn. Verbaasd? Let er maar eens op de komende
tijd. Misschien dat je zo’n situatie dan vaker herkend.
