Ontbrekend chauvinisme

Soms mag je best trots zijn op wat je hebt. Als het gaat om zaken die uniek zijn voor een land of om bepaalde zaken waarvan je mag vinden dat het best een prestatie is die je als land(je) bereikt. Natuurlijk schiet het wel eens door, zoals je bijvoorbeeld bij Fransen of Italianen ziet. Maar er zijn ook gevallen van misplaatste bescheidenheid. Dat gevoel krijg ik wel eens bij sommige sporten en dan vooral in samenhang met het bedrijfsleven. Opvallend vaak zie je dat Nederlandse sporters het moeilijk hebben als het gaat om de sponsoring rond te krijgen. Dat terwijl bijvoorbeeld Amerikaanse of Duitse en Franse sporters met gemak financieel door het zakenleven in eigen land gesteund worden. Zo niet in Nederland. Als het al gebeurd is het zeldzaam en mondjesmaat of van een laag financieel niveau. Een enkele keer lukt het een wielerploeg zoals Peter post ook met zijn Panasonic ploeg (via de NL importeur), maar voor de rest blijft het kwakkelen. Ik moest daar afgelopen weekend weer even kort aan denken toen ik naar de Formule 1 in Bachrein zat te kijken. Op dit moment hebben we daar Max Verstappen rijden in een Torro Roos met een contract bij het internationale topteam RedBull. Maar Nederlandse talenten moesten het de laatste jaren doen met fooien en waren veroordeeld tot de achterhoede van deze autosport. Verbazing daarom toen ik op de BBC een interview zag met huidige teamdirecteur Claire Williams van het Williams F1 team. Ze droeg een mooi wit shirt met daarop prominent de merknaam van deodorant Rexona. Toevallig een merk van het Hollandse Unilever. Verder is prominent op de overalls en wagens van Massa en Bottas de naam en logo van “Randstad” (u weet wel, de Hollandse uitzendgigant) te zien. Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Wat mij wel bevreemd is waarom dergelijke bedrijven zich nooit ontfermt hebben over Nederlandse coureurs. Ok, ooit wist Jos Verstappen in zijn tijd nog een bescheiden bedragje los te peuteren bij “Phillips Car Stereo” en reed Jan lammers rond met “Samsom Shag” op zijn wagen omdat de toenmalige directeur marketing van Van Nelle een zwak had voor deze rijder, maar daar is het dan ook bij gebleven. McGregor van Marcel Boekhoorn, stopte schoonzoon Gido van de Garde wat toe, maar voor de rest zie ik het ontbreken van Nederlandse sponsoring bij onze sporters vooral als ontbrekend chauvinisme. Want we hebben kwaliteit genoeg aan diverse rijders in Nederland, maar het Nederlandse bedrijfsleven ziet er geen kennelijk te weinig heil in. Had toch bijvoorbeeld leuk geweest een F1 team in Heineken groene wagens met rode ster voorop of zo iets. Maar helaas, het zit er tot nu toe niet in. Gelukkig komt er af en toe een absoluut toptalent zoals Max Verstappen bovendrijven die bij een absoluut topteam een meerjarig contract heeft gekregen. Hebben we toch wat om trots op te zijn. Zo en nu nog even de Renault folders in de papierbak gooien.